Le Tholonet is een stad in Bouches-du-Rhône, in de regio Provence-Alpes-Côte d'Azur, ten zuidoosten van Aix-en-Provence, waar het aan grenst.
Het grondgebied van bijna 11 km² varieert van 150 tot 350 m boven de zeespiegel, gelegen aan de voet van de berg Sainte-Victoire, die in het oosten oprijst.
Doorkruist door de Cours de l'Arc en de la Cause, en de hoofdwegen van de RN7 en A8, wordt de plaats ook bediend door de RD17, plaatselijk de Route Cézanne genoemd, die het verbindt met Aix, maar vooral in de berg vereeuwigd door de schilder.
Bedekt met bossen (33% van de oppervlakte) en landbouwgrond, waaronder wijngaarden met een gerenommeerde productie (benamingen "Palette" of "Côtes-de-Provence Sainte-Victoire"), werd Le Tholonet bewoond door mensen uit de prehistorie, toen onder de Romeinse tijd Oudheid (overblijfselen van een oppidum en een aquaduct dat Aix voedt). De heerschappij was voor de revolutie een tijd afhankelijk van de bisschoppen van Aix, maar het was in de 19e en 20e eeuw dat de stad beroemd werd. Paul Cézanne, vooral, en binnenkort andere kunstenaars hebben daar hun gewoontes en vermenigvuldigen de doeken die de berg voorstellen, nu geclassificeerd als "Grand site de France". Vanaf nu treden veel bezoekers in hun voetsporen om deze emblematische plek van de regio, van de kunstgeschiedenis maar ook van grote ecologische rijkdom te verkennen. Een stap is vereist!
Hoewel opgenomen in de omtrek van de agglomeratie Aix, heeft de stad met ongeveer 2.400 inwoners verspreid over een stad en verschillende gehuchten een kwaliteitserfgoed behouden.
Dit is het geval van het Château du Tholonet, in het oosten van het gebied: het werd gebouwd in 1470 voordat het rond 1640 volledig in klassieke stijl werd gerestaureerd door de toenmalige nieuwe eigenaar, Alexandre de Gallifet, voorzitter van de parlement van Aix-en-Provence. Later liet de kleinzoon een theater inrichten voor zijn matresse (dat wil zeggen de vrouw van Mirabeau). Tegelijkertijd werd er ook een zagerij opgericht om marmer uit de beroemde steengroeve Roques Hautes te snijden. Dit gebouw is verdwenen. Ten slotte was op het landgoed een molen in gebruik die gewijd was aan het persen van olijfolie. De site ziet er nog steeds goed uit en is nu eigendom van de Société du Canal de Provence.
Bekijk vervolgens de parochiekerk van Sainte-Croix, herbouwd in 1780. De gevel in klassieke stijl heeft een klokkentoren met een arcade. Binnen is er een uit hout gesneden preekstoel, twee schilderijen uit de 17e en 19e eeuw, votiefoffers en een marmeren hoogaltaar.
In het oosten moeten we ook de overblijfselen noemen van een Romeins aquaduct dat de Cause en de Zola-dam overstak (genoemd naar de vader van de schrijver, ontwerper van het werk in het midden van de 19e eeuw), 7 km lang, waardoor het mogelijk wordt om het water dat van de berg stroomt te kanaliseren om Aix te bevoorraden….
Naast de sporen van de Via Aurelia (die Gallië diende vanaf de huidige Italiaanse kust van de Middellandse Zee), is een stop mogelijk bij de molen van Cézanne, een voormalige windmolen die de schilder vertegenwoordigde en die, na te zijn gerestaureerd, tentoonstellingsruimte is geworden (schilderijen, sculpturen). Informatie op +33 4 42 66 85 14.
Wat de culturele kant betreft, programmeert de mediatheek in de ruimte van Georges Duby regelmatig kwaliteitsevenementen (vergaderingen, lezingen). Neem contact op via +33 4 42 66 85 14.
Voor atleten: u kunt een tennisbaan reserveren bij de plaatselijke club op +33 4 42 66 97 03.
Ga ten slotte naar de Cézanne-weg die u neemt als vaak de kunstenaar om honderden doeken te schilderen, geïnstalleerd "op de hoogten om degenen te zien die hem konden storen en verrassen aan het werk". Voor specialisten is het voor de berg Sainte-Victoire dat de kunstenaar (1939-1906), impressionist en voorloper van het fauvisme en het kubisme "probeerde door te dringen tot de problemen van ruimte en kleur". Geclassificeerd als "Grote site van Frankrijk", is de plaats sindsdien nauwelijks veranderd. Het wordt nog steeds gedomineerd door het Croix de Provence (de eerste, in hout, werd gebouwd in de 17e eeuw, de huidige begon in 1871 en werd voltooid in 1875). Met een hoogte van 19 m dankt het zijn originaliteit aan het metalen hart dat de namen van de abonnees en de 104 donorparochies bevat.
Naast de weg zelf verbinden vele wandelpaden de stad met de berg (die tot meer dan 1000 m hoogte stijgt) door wijngaarden, beboste gebieden, kreupelhout en meer dorre gebieden. De uitzichten zijn magnifiek en de routes voeren langs een aantal gebieden met een grote ecologische rijkdom. Houd er rekening mee dat in de zomer de toegang gereguleerd is vanwege het brandgevaar. Informatie over de bergsite en de activiteiten die daar zijn gepland op +33 4 42 64 60 90 en over wandelingen op 04 42 161 161: naast de berg kunnen sommige routes naar het centrum van Aix-en-Provence leiden of routes die gewijd zijn aan de wijngaarden (met proefpauzes).
