Na de scheiding van Kerk en Staat in 1905 leenden de omstandigheden zich niet voor de bouw van een kerk, maar die had het dorp niet. Besloten werd er met hulp van de mijnwerkers en de bevolking er een te bouwen, zeker een bescheiden exemplaar. Gebouwd met materialen uit de mijn, wat het tot een heel bijzonder gebouw maakt, dat meer weg heeft van een industrieel gebouw dan van een gebedshuis, werd het ingehuldigd in 1910. Een enorm schip en een hoge rechthoekige hal met 7 traveeën, 7 ramen en een enkele vloer tot plafond. In 1948 had pastoor Louis Cabrol een inzameling georganiseerd om de grote klok van St Dalmaze te repatriëren. Met het overschot van deze zoektocht kon het interieur van de kerk worden geschilderd.
Deze schilderijen van Nicolas Greschny die het koor en de ingangsmuur van het schip sieren, maken het tot een uitzonderlijke plek.
