Gemeenschappelijke Hautes-Alpes, in de regio Provence-Alpes-Côte d'Azur, Veynes vindt plaats op de gemiddelde vallei van Petit Buëch, aan de deur van Dévoluy. Het ligt op honderd kilometer van Grenoble, niet ver van Gap en is nog steeds de hoofdstad van de Hauts-Pays du Buëch.
De stap van de Romeinse weg die loopt van Die naar Orange, Veynes is altijd een belangrijke doorgangsplek geweest vanwege zijn geografische ligging. Het dorp vestigt zich in de Hoge Middeleeuwen, in de hoogten zoals de andere dorpen van de Provence. Snel gesloten wallen, hij ziet de installatie in de veertiende eeuw van een munt slaan workshop delphinales, maar ook een Joodse gemeenschap die het een significante economische bloei zal laten kennen. Gedeeltelijk verwoest tijdens de oorlog tegen Savoye in de late zeventiende eeuw, worstelt de stad om zijn evenwicht te vinden. Het zal nodig zijn om te wachten op de komst van de spoorweg aan het einde van de 19e eeuw, zodat hij weer zijn adem haalt. Aan het begin van de jaren tachtig stond Veynes ook bekend als de meest gesolariseerde gemeente in Frankrijk.
Ideaal gelegen om de mooiste bezienswaardigheden van de regio te ontdekken, heeft de gemeente Veynes ook een interessant architecturaal erfgoed.
Tijdens het verkennen van de stad, zult u in staat zijn om het stadhuis geïnstalleerd in het kasteel van de Villette van de XVe eeuw te waarderen, de deur van de stad en een oude toren, of het huis van de gemeenten, een oud herenhuis uit de achttiende eeuw die schuilplaatsen vandaag de gemeenschap van gemeenten Buëch Dévoluy.
Aangename plek om een pauze te nemen, de Place Adrien-Ruelle presenteert een prachtige fontein uit de late zeventiende eeuw. Het draagt de naam, sinds de late negentiende eeuw, de weldoener van de stad.
Gebouwd in de 11e eeuw, verdient de Saint-Sauveur-kerk ook een halte. Romaanse stijl, het werd in de late zeventiende eeuw verbrand door het leger van de hertog van Savoye en volledig herbouwd in de tweede helft van de achttiende eeuw. De klokkentoren werd heropgebouwd in de late negentiende eeuw en het hele gebouw werd in 1962 gerenoveerd.
Gelabeld toerisme en handicap, het Ecomuseum van de Cheminot Veynois traceert de geschiedenis van dit spoorwegknooppunt dat urenlange glorie heeft gekend.
De Iscles, toegankelijk voor iedereen, is een gebied van tien hectare en biedt tussen begin juli en eind augustus een bewaakte badzone van meer dan vijf hectare. Het is toegankelijk voor mensen met een handicap op verzoek van toezichthouders.
Het is nog steeds mogelijk om ter plaatse de Romeinse weg te ontdekken, die langs de stad loopt en een deel van de Alpenroute presenteert. Het diende als een route naar Gap tot de opening door Trudaine een ander pad in het midden van de achttiende eeuw.
De gemeente heeft veel verklarende panels geïnstalleerd om te informeren over de geschiedenis van de mooiste locaties van de gemeente.
