Het charmante dorpje Saint-Brice-en-Coglès ligt sinds ongeveer vijftien kilometer ten westen van Fougères en in de buurt van de snelweg A84 die Caen verbindt met Rennes, sinds 2007 het label Etape. Sinds 2012 heeft het ook het label "Village in Poetry". Saint-Brice-en-Coglès heeft ook 2 clubs in het klassement van Villages Fleuris.
Dynamisch en rijk aan diensten, brengt het vele winkels (waaronder verschillende restaurants), een gratis servicegebied voor campers samen en huisvest het VVV-kantoor (het hele jaar geopend).
De huidige parochie van Saint-Brice-en-Coglès heette Puignac in 1050. In dit dorp hadden zendelingen een kerk gebouwd in de naam Saint Brice, de naam van een bisschop van Tours. De stad maakt deel uit van de Gemeenschap van Commons Couesnon Marches van Bretagne en voorheen van het Pays du Coglais, voorheen Gallo-Romeinse kiesdistrict. Dit granieten land heeft een naam van Bretonse oorsprong. De belangrijkste verklaring relateert het woord Coglais aan Bretons Gougleiz, "Kleiz" betekent "noorden".
De heerlijkheid van Saint-Brice-en-Coglès, waarvan het bestaan dateert uit de 10e eeuw, behoorde tot de baronie van Fougères die deel uitmaakte van de negen baronies van het hertogdom Bretagne, wat erg belangrijk was omdat het de toegang van het hertogdom tot de Noormannen verdedigde, naar de Fransen en de Engelsen. Het lijkt erop dat Raoul II, Baron de Fougères, in gevecht met Henry II van Engeland, trouwde met een van de dochters van de heer van Saint-Brice. De laatste verdedigde, dankzij de versterkte kastelen van La Motte en Rocher-Portail, de trappen van de Baronnie tegen de Engelsen die zich in St. James vestigden.
Aan het begin van de 20e eeuw zorgden verschillende granietgroeven voor honderden mensen daar.
Sinds 1 januari 2017 is Saint-Brice-en-Coglès opgenomen in de nieuwe stad Maen Roch ("Pierre" in Breton en Gallo) met de oude naburige stad Saint-Étienne-en-Coglès.
Veel kastelen en landhuizen zijn aanwezig op dit grondgebied, zoals het Château de la Motte, het kasteel van Rocher-Portail, het kasteel van La Villette en het landhuis van de Tak, die een uitzonderlijk erfgoed vormen.
Bijna 200 km wandelpaden en 17 circuits laten u het natuurlijke en culturele erfgoed van het kanton ontdekken. De verschillende groene wegen bieden veilige toegang tot de verschillende dorpen en ontdekken tegelijkertijd vele architecturale gebouwen van hoge kwaliteit.
