Het is het oudste huis in Paris, gebouwd in 1407 en geclassificeerd als een historisch monument. De oudste herberg ook, gemaakt door Nicolas Flamel, die het geheim van de steen der wijzen zou hebben ontdekt. Het verwelkomde de armen, de daklozen, een idee van de wereld dat kleeft aan de huid van de nieuwe eigenaar, Alan Geaam, van Libanese afkomst, die op een bankje sliep toen hij aankwam bij Paris. Verliefd op de Franse gastronomie, heeft hij de oude omgeving behouden, weelderig maar zonder overbelasting, en traditionele gerechten met gemoderniseerde dressings. We zijn hier in de tempel van gemarmerde foie gras terrine, langoustine in raviole, hele kreeft met erwten en soufflé met Grand Marnier. Een smakelijke en roboratieve keuken die 365 dagen per jaar wordt geserveerd.
Het menu is traditioneel, maar bij nader inzien wijst de moderniteit erop: groene asperges, knapperige kwarteleitjes, waterkers en truffelemulsie, zeebaarsfilet, pistachekorst, gegrilde prei, broccoli en maagdelijke saus, yuzu soufflé en wit sesamijs.
