Watersporters en handelaars delen de werven onder de kerk, waar de vissershaven als een bubbel uit de tijd is, een stille en vredige hoek, die wordt bezocht door de plaatselijke fauna.
Om het werk van vissers als schippers te vergemakkelijken, werden ook de bescherming van de oevers, beschermende dijken en havens ontwikkeld: de eerste haven was die van vissers onder de kerk en gebouwd in de vroege negentiende eeuw, gebouwd door de vissers zelf.
Het werd verwoest door het meer en herbouwd in de jaren 1860. Op dat moment reden peddelstoomboten al langs het Meer van Genève, maar ze konden niet aanleggen bij de pier van de kleine haven. Zo moesten de passagiers instappen en van boord gaan door een houten ponton te lenen, dat de korte stenen pier die vandaag nog steeds zichtbaar is aan de voet van het kasteel verlengt.