Basiliek Notre-Dame-de-la-fin-des-Terres

Notre-Dame-de-la-Fin des Terres is een Benedictijner abdij werd gebouwd in de elfde eeuw, is een Romaanse architectuur. Het duin erosie veroorzaakt in de achttiende eeuw het nagenoeg volledig dichtslibben van de kerk, die werd opgegraven in het midden van de negentiende eeuw. Aan het begin van de twaalfde eeuw, de bouw van de kerk begon Soulac, in de buurt van de kapel, gebouwd in de zesde eeuw door de aartsbisschop van Bordeaux, Leonce. Het werk van baggeren en het herstel van de Notre-Dame-de-la-Fin des Terres werden gemaakt in september 1858 en begon in 1859. In 1622, de verwoestingen van ketters plunderden de basiliek en de site. Eeuwen later werd het zand geaccumuleerd en vervolgens uit klimmen graad 3 m naar een deurvenster de begane grond in de crypte zetten.