Gemeente van de Pyrénées-Atlantiques, in Nieuw-Aquitaine, Nay vindt plaats in het stedelijk gebied van Pau, Béarn. Doorkruist door de Gave de Pau, een zijrivier van de Adour, ligt niet ver van Mirepeix, Border of Lagos.
Oorspronkelijk gebouwd aan het begin van de 14e eeuw door Marguerite de Moncade toen burggraaf van Béarn, Nay leed een hevig vuur in 1381 na het conflict dat tegenover Gaston Fébus en Jean II d'Armagnac stond. Herbouwd, ziet de stad de oprichting van de Koninklijke manufactuur van draperieën en verven in de zestiende eeuw. Vanaf die tijd is Nay verrijkt en wordt het een belangrijke commerciële en ambachtelijke stad. Later wordt het ook de bakermat van de beroemde Bearn-baret die vandaag nog steeds wordt gedragen. Zwaar getroffen door de oorlogen van de religie, ziet ze haar wol- en textielactiviteit echter doorgaan na de crises van de negentiende eeuw en nog altijd.
Nay blijft bezoekers verleiden door zijn architecturale en historische erfgoed, maar ook door zijn culturele dynamiek die voortdurend wordt vernieuwd.
Ingedeeld historisch monument, werd het St. Vincent kerk, gebouwd tussen de vijftiende en zestiende eeuw, tijdens de meest welvarende periode van Nay. Het speelt zich af op de overblijfselen van een primitieve kerk uit de late dertiende eeuw, die de westmuur met een poort uit de eerste gotische tijd nog steeds kan bewonderen. Gebouwd onder invloed van de stijl Midi Toulousain, onthult het in het bijzonder een groot enkel schip, evenals een bakstenen gewelf. De torenspits, meer dan dertig meter hoog, werd toegevoegd in 1520, en het interieur heeft een groot aantal schilderijen, standbeelden en meubels geregistreerd bij de historische monumenten. St. Vincent Church heeft ook een 17e-eeuws barok orgel gerestaureerd in het midden van de jaren 2000.
Ook geclassificeerd als een historisch monument, het Maison Carrée, waarvan de echte naam Maison Bonasse is, dateert uit de tweede helft van de 16e eeuw. Renaissance-stijl die doet denken aan oude architectuur, het onthult binnengevels gewijd aan galerieën reproduceren die van het Colosseum van Rome. De binnenplaats is een herinnering aan het Romeinse atrium en binnenin is het mogelijk om enkele overblijfselen van de decoratie van weleer te bewonderen die getuigen van de oude pracht, waaronder een open haard met putti, horens van overvloed en granaten. Er zijn nog enkele sculpturen in het trappenhuis, evenals sporen van polychromen op de balken. Het werd gerestaureerd in de jaren 1990 en herbergt nu een industriemuseum en tijdelijke tentoonstellingen. De site beschrijft de geschiedenis van textiel Nay door middel van uitzonderlijke collecties.
Wandelend door de stad, kunt u het stadhuis te bewonderen uit de eerste helft van de negentiende eeuw, die wordt veroorzaakt door een grote zaal op twee niveaus. Nay heeft ook vele gebouwen die getuigen van de rijke industrie van de oude, zoals de koninklijke fabriek caps Turkse uit de late achttiende eeuw, de Vital Gibert fabriek bekend om de grote zaal van ijzer en glas, of de Berchon fabriek is gespecialiseerd in de wol business.
Het Beret-museum speelt zich af in het oudste deel van de productie van Blancq. Toegewijd aan de geschiedenis van deze hoofdtooi die bekend is in het hele land, presenteert het met name machines in gebruik in een gebouw in baksteen en glas.
Kunstliefhebbers kunnen naar de Minoterie gaan, de unieke artotheek van het departement, geïnstalleerd in een oud industrieel gebouw, voordat ze het washuis gaan bewonderen dat in de 19e eeuw is gerestaureerd.
Wandelend door het oude centrum van Nay, is het mogelijk om veel huizen in de late achttiende en negentiende eeuw ontdekken, met inbegrip van de lateien van deuren en ramen gesneden.
Om te ontspannen kunt u naar het zwembad en de fitnessruimte gaan die in de stad te bereiken zijn.
