Lacaze is een gemeente in de regio Tarn, Occitanie, op de grens van Aveyron, 40 km ten noordoosten van Castres.
Het grondgebied van de plaats beslaat een deel van de Monts de Lacaune, behorende tot het zuiden van het Centraal Massief, aan de rand van het natuurgebied Sidobre, een granieten piek bedekt met bos.
Doorkruist door Gijou en zijn meanders, bestaat de stad uit een dorp en vele gehuchten, tussen 400 en 800 m hoogte, en betaalde een zware prijs aan de landelijke exodus. Lacaze is nu slechts ongeveer 300 inwoners tegen 2500 in het midden van de 19e eeuw.
Het gerenoveerde kasteel in renaissancestijl is de parel van de stad, die een welvarende heerschappij was.
Het rijke historische erfgoed en de beschermde natuurlijke omgeving van de stad, met het label 'Kleine stad van karakter', evenals de culturele dynamiek maken het een favoriete bestemming voor liefhebbers van groen toerisme.
Geclassificeerd als al in 1927, evenals de fontein die eraan grenst, het kasteel van Lacaze is het erfgoed juweel van de stad genesteld in een lus van Gijou. Het wordt genoemd vanaf het begin van de 15e eeuw, maar het is in 1598 dat de geschiedenis van het gebouw een nieuwe wending neemt met het huwelijk van Hendrik II van Bourbon, markies van Malause en peetzoon van koning Hendrik IV, met de erfgename van de plaats. Het kasteel, gebouwd op kelders uitgehouwen in de rots, wordt vervolgens herwerkt en verfraaid in een renaissancestijl. Dezelfde familie Malause bezette het tot het midden van de 18e eeuw, maar tijdens de revolutie werd het kasteel gedeeltelijk afgebroken en vervolgens afgebrand in de 19e eeuw. Verworven door de gemeente, is het kasteel gerestaureerd voor tien jaar. Open voor het publiek, het herbergt nu een centrum voor uitwisseling en artistieke creatie en verwelkomt bij goed weer tentoonstellingen, shows en concerten. Het hele jaar open behalve op maandag buiten het seizoen. Vermelding: 1 en 2 euro. Informatie over +33 5 63 73 06 14.
In het dorp kan een ontdekking van het erfgoed ook de kerk Notre-Dame de l'Assomption van de negentiende eeuw omvatten.
Richting dan het gehucht Saint-Jean-del-Fresch waarvan de kapel werd genoemd vanaf de tiende eeuw en oorspronkelijk een uitkijktoren was. De massieve uitstraling, de aanwezigheid van een ronde toren met een vierkant gebouw als basis zijn verbluffend. Het grootste deel van de architectuur dateert uit de 13e eeuw met zestiende-eeuwse verbouwingen en kan worden omschreven als landelijke gotische stijl. Merk op dat het gebouw een tijd was gewijd aan de gereformeerde eredienst (zestiende en zeventiende).
In het gehucht Camalières dateert de kerk uit het begin van de negentiende eeuw. Naast de ongewone klokkentoren, zijn er sinds 1954 fresco's van Nicolai Greschny (1912-1985), een kunstenaar van Estse origine die gespecialiseerd is in de heilige kunst van de Byzantijnse invloed.
Op het milieu, het heuvelachtige en bosrijke landschap, de meanders van Gijou en de zijrivieren zijn allemaal natuurlijke schoonheden die worden gewaardeerd door wandelaars. Een van de meest opmerkelijke sites is de waterval van Saut de la Truite, in de Dadou-vallei, in het gehucht Saint-Michel de Léon.
Van het pittoreske dorp dat zich aan de voet van het kasteel ontwikkelde tot de vele gehuchten van de gemeente met een uitgestrekt grondgebied van 46 km², tussen historische locaties en groene landschappen, zijn er meerdere wandelpaden beschikbaar. Documentatie en informatie op +33 5 63 77 32 10 of +33 5 63 74 63 38.
Voor ruitertochten of koetsritten, nordic walking of mountainbiken en zelfs initiatie om te boogschieten, neem contact op met de vereniging Case Nature op +33 5 63 37 50 17.
Wat betreft de vissers zullen de loop van Gijou en zijn zijrivieren, die rijk zijn aan forel in het bijzonder, hen bevallen. Informatie van de plaatselijke vereniging op +33 5 63 50 43 04 of +33 5 63 50 45 19.
