Dourbies is een gemeente in het departement Gard, in de regio Occitanie, 14 km ten noordoosten van Saint-Jean-du-Bruel.
Het uitgestrekte grondgebied van 60 km², gelegen op de grens van Aveyron (waarmee het in het zuidwesten grenst) en Lozère, schommelt van 621 tot 1440 m hoogte. Het maakt deel uit van de rest van de berg Cevennen, gelegen op de "westelijke" helling van het Mont Aigoual-massief.
Doorkruist door de loop van de Dourbie die het zijn naam gaf, blijft de plaats die wordt gedomineerd door de Suquet-kam een groen paradijs, bedekt met bossen (66% van de oppervlakte) en andere natuurlijke omgevingen (32%).
Het dorp ontwikkelde zich in de Middeleeuwen en viel onder de viguerie van Vigan en het bisdom Nîmes. Bestaande uit een kleine stad en vele gehuchten, telde het aan het einde van de 19e eeuw meer dan 1.000 inwoners. Het zijn er nu bijna 160.
Het erfgoed van deze stad met het label "dorp van karakter" en zijn enorme natuurlijke rijkdom maken van Dourbies echter een bevoorrechte tussenstop voor liefhebbers van "groen en natuur"-toerisme in het Park National Cévennes...
Het dorp dat de rivier domineert en de gehuchten zijn bezaaid met interessante erfgoedelementen. Het geheel is te ontdekken via een bewegwijzerde route, zoals in alle gemeenten waaraan het departement het label "dorp van karakter" heeft uitgereikt.
Om te beginnen omvat het de parochiekerk Notre-Dame de l'Assomption, gebouwd in neoromaanse stijl van 1883 tot 1887. Bijgenaamd "de kathedraal van de Cevennen", heeft het een slanke klokkentoren van 34 meters en verrast door zijn afmetingen.
Ook bezienswaardig zijn de overblijfselen van het feodale kasteel van de heren van Roquefeuil, gebouwd vóór het jaar 1000: er zijn met name granietblokken die de voet van de wallen beschermden. Het is het wapen van Roquefeuil dat de rest van de etappes van deze lus symboliseert.
Korenmolens of molens die gewijd zijn aan de productie van erts om ijzeren werktuigen te maken, zijn ook bewaard gebleven, en niet te vergeten de oude woningen gemaakt van granietstenen.
De fontein van de Drie Kluizenaars, die in 1990 op het plein met de pittoreske huizen werd geïnstalleerd op het plein met de pittoreske huizen, bestendigt een legende die drie broers oproept die terugkwamen van de kruistochten en besloten als kluizenaars te leven omdat hun bruid was overleden bij hun terugkeer..
De kleine brug over de beek van de Canelle van waaruit u de Suquet op 1340 m hoogte kunt bewonderen, de Villa Charles gebouwd in de jaren 1930 door een metselaar die er een uitstalraam van zijn knowhow van maakte (terrassen met gedraaide balusters, kozijnen van openingen, bepleisterde patronen die hoekstenen nabootsen, vorm van het dak) en die door de gemeente is verworven om als bedrijf te dienen en vervolgens als woning, wasplaats, voormalige zuivelfabrieken of zelfs clèdes (gebouwen met twee verdiepingen waar ooit kastanjes werden bewaard) zijn nog te observeren tijdens deze route... de verenigingshal: informeer op +33 4 67 82 72 46.
Maak dan plaats voor vrije tijd "natuur". Voor vissers is de Dourbie een niet te missen plek, geclassificeerd als een rivier van de eerste categorie die rijk is aan forel: neem contact op met de plaatselijke vereniging op +33 5 62 51 16 47 om te voldoen aan de voorschriften.
Wat de wandelroutes betreft, zijn er in de stad verschillende wandelpaden, langs de ruige kloven van de Dourbie, die de causses bereiken waar de weiden de zomerweide van de kuddes mogelijk maken of die wegzinken in de bossen die de hellingen van de omliggende toppen. Afhankelijk van het seizoen zijn ze ideaal voor het plukken van bessen of paddenstoelen en er is een rijke fauna waar te nemen (oa roofvogels). In de winter zijn sommige routes geschikt voor sneeuwschoenwandelen of zelfs voor langlaufen, en in de zomer zijn er paden voor mountainbiken of paardrijden.
Hoe dan ook, tussen huizen met rieten daken of beschermde natuurgebieden (rotsen, kastanjebossen, Lac des Pises), staat deze concentratie van natuur in de Cevennen synoniem voor een verandering van omgeving, schoonheid en sereniteit. Let op: sommige lussen leveren problemen op in verband met het reliëf. Maar alle routes garanderen prachtige uitzichtpunten en zijn interessant vanwege hun benadering van de biodiversiteit (observatie van roofvogels bijvoorbeeld). Let ten slotte op het verbazingwekkende Malpertus-pad dat de mogelijkheid biedt om een gehucht te ontdekken dat nu in puin ligt...
Kaarten en informatie voor wandelaars van het Maison du Parc des Cévennes op +33 4 66 49 53 00. Op hetzelfde nummer vindt u alle informatie over de activiteiten die worden aangeboden door de gidsen en specialisten van het park is beschikbaar.
