Vastklampen aan de uitlopers van het hoogste gedeelte van de Luberon, zal het u van harte welkom in zijn zachte schaduwen. Beleef een milieu-benadering van de kwaliteit, delen het plezier van het leven en genieten van een moment van puur geluk. De inwoners van Cabrières-d'Aigues heten Cabriérains. De naam van het dorp Cabrières Aigues komt van "goat" (geit) en "acute" (water).
In de zestiende eeuw, het dorp afhankelijk van de Heer van La Tour d'Aigues. Op het moment van de Grote Plaag (1495) slachtoffers zijn zodanig dat de dorpen werden gedecimeerd. En de heer Raymond Agoult tracht te herbevolken. De moeilijkheid is het vinden van mensen die een leven van arme boer accepteert, zal hij dan natuurlijk wenden tot de Vaudois. De Vaudois zijn mensen die de ideologie van Peter Waldo (bourgeois die zijn fortuin overgelaten aan het woord te verspreiden) te volgen. De fundamenten van de Waldenzen ideologie zijn nederigheid, delen, niet-geweld, armoede. Dus zij instemmen met de dorpen van de vallei te herbevolken, maar zal uiteindelijk in 1545 worden afgeslacht door katholieken "papen", die hen ketters beschouwd.
Het reliëf van Cabrières-d'Aigues: Gevonden in het begin van de negentiende eeuw door een boer en gemarkeerd door een notaris passie voor archeologie. Het origineel bevindt zich nu in het Musée Calvet Avignon. Het monument waarvan deze blokken moesten zeer belangrijk zijn, te oordelen naar de geïsoleerde patronen die we hebben. De samenstelling is een zeilboot zonder, die verantwoordelijk is voor twee grote hooped vaten. Aan de achterzijde een man die licht gebogen grepen één riem met beide handen. Deze boot wordt getrokken door twee mannen, een gebrek aan karakter, zijn ze gekleed in de Romeinse tuniek. Op de achtergrond zijn opgeslagen meerdere vazen.
Vermoedelijk stuk uit het graf van een Cooper of bereider. Dit reliëf zorgt voor extra verlichting: Durance werd gebruikt voor de beklimming. We weten dat de goederen op assemblages stammen en opgeblazen skins (dierlijke huid zakken). Een exemplaar zichtbaar in de hal.
Grenzend aan de stad is de kerk.
De Saint-Laurent: De kerk dateert uit de zeventiende eeuw, op het moment dat het voorbij was over de plaats omdat het aantal in te oefenen veel hoger, we meer ruimte nodig. Tijdens de restauratie in 1974 * werd ingekort om ruimte te maken op de Place de l'Ormeau.
* Op het moment dat het werk werd gevonden een plaquette gedateerd 1191, werd toen dacht dat het de datum van de bouw en bevestigd de plaquette op de muur in de kerk. Het was pas later dat we beseften dat de plaat op zijn kop werd voorgelezen en de kerk gedateerd inderdaad de zeventiende eeuw (de inscriptie wezen leest het goed 1611). Kijk in de voorkant van de kerk en het stadhuis.
De fontein van het Stadhuis: Gebouwd in 1874, is ze leunend tegen de borstwering van de keermuur van de place de l'Ormeau.
Take "The Cave Passage" links de hal en de trap op.
De protestantse kerk en het standbeeld: Dit is een protestantse kerk (de Vaudois had vervolgens een rally protestanten). Aan de zijkant van de tempel is er een zeer interessante sculptuur in het bijzonder door zijn symboliek: de basis is in de Luberon steen en de steen die overwint komt de Alpen. Waldenzen uit de Briançonnais is het duidelijk dat het de steen Luberon gastheer van de Vaudoise steen. Dit is een eerbetoon aan de Vaudois mensen, die ook op de muur van de tempel is gevonden over de drie data: 10 maart 1495: Aankomst van de Waldenzen in het dorp, 16 april 1545: het bloedbad van de Vaudois, 29 april 1995 : eerbetoon aan de Vaudois met deze sculptuur.
Loop langs de straat van de tempel en sla rechtsaf rue des Vaudois op de straat terecht te komen om uit te vinden.
Invent de straat: Deze straat is zo genoemd omdat er huizen met bedenkt, karakteristieke gebouwen van Briançon gebracht door de Vaudois. Dit zijn kleine stappen boven de draaitafels die zijn ontworpen om de regen te houden, maar niet de wind, waardoor voor het drogen van gewassen veilig.
Als je omhoog gaat de straat van het Invent krijg je boven de trap fossielen.
De trap fossiel: Ten noorden van het dorp onderaan de heuvel aan de "Clos" is blij veel kinderen die heuvel werden krabben om haaientanden of botten (zeldzamer) ontdekken en, natuurlijk, schelpen tienduizenden (Pecten, Ostrea...). De geologische reserve bracht het verbod om de klif te raken.
Zodra de trap af, rechtsaf de straat in Little Fountain. Dan weer op de plek waar u een kleine fontein die de molen op slechts oliezijde gevoed vinden. Kleine blauwe deur. Vraag de sleutel tot de gemeenteraad.
De oliemolen: Hij werd gelegd in een huis gekocht door de gemeenschap ter vervanging van de molen omgebouwd tot een parochiekerk. De volumes zijn volledig gegraven in de rots. Binnen is er de molen waar de olijven beschikbaar waren toen een ezel wordt benut lopen naar de molen draaien en malen de vrucht. De verkregen pasta werd vervolgens tussen de matten (soort circulaire van ongeveer 40 cm in diameter mat) die achtereenvolgens zijn gestapeld (a scourtin / plakken... enzovoort) en die vervolgens wordt gevoerd onder een pers voor herstellen van de olie. De fontein is te zien aan de rechterkant van molen communiceert met een andere kleine fontein. Het water kwam tot nu toe ofwel gebruikt om de fontein of de macht van de molen aan te drijven. Hierboven een gat ziet: het is een druiprand (groef) die water naar de molen gedragen. Dit water werd vervolgens gekookt en gegoten op escourtins om meer olie verder zal herstellen *.
* Deze olie van mindere kwaliteit was voor de armen en Marseille zeep.
Ga nu terug op het centrale plein. Steek de brug over en verder op de straat tuinen. U ontmoet op het kasteel trap linkerzijde kunt u de klim beginnen. Loop langs een wassen en voortzetting van de klim naar de kapel.
De kapel Saint-Elzéar: Algemeen bekend als de kapel van de "duizend bloemen", is het nu privé. Blijft slechts het kruis, de toren en een opening met een raam. Het was vroeger de parochiekerk (late dertiende eeuw). Na een turbulente geschiedenis, werd het omgevormd tot een huis, gered door de hertog van Sabran (eind negentiende), die toegewijd aan zijn voorvader, St. Elzear. Geniet van het prachtige landschap voor het begin van de afdaling.
