Bergette Natural Forest Area

Van het centrum, neem de Rue du 8 mai 1945, en tot het einde van de Rue de l' Île Cartier.

1 / In het informatiepunt, volg de Marne naar het dorp Chamigny.

2 / Bij de tweede informatiepunt, slaat u linksaf en langs de ruïnes van Bergette kasteel.

3 / Volg het pad naar de D 80 Steek de weg om het tweede deel van het bos.

4 / Volg het pad tot je bij een splitsing waar de weg splitst in twee.

5 / Sla linksaf en blijven het informatiepunt.

6 / Draai je om en neem vervolgens de tweede weg en blijven de laatste informatie punt.

7 / Keer op je voetstappen op de parkeerplaats.

• De uitgesproken reliëf van de beboste hellingen domineert de bodem van de vallei, die is veel meer open, een herinnering aan de gewassen die gebruikt worden om er te worden geplant. Tussen deze twee geografische entiteiten zijn de ruïnes van een oud kasteel. Op de beboste hellingen, de geschiedenis getuigt van menselijke activiteiten. De vele gaten die kunnen worden gezien in het bos zijn een teken van de winning van molenstenen in de 18e en 19e eeuw. Echter, de activiteit nooit hetzelfde industrieel niveau bereikt als in Barre Forest, die zeer dicht bij Bergette Woud. Houtskool ook gebruikt om hier worden geproduceerd.
• Tussen de pistes en de Marne staan ​​de ruïnes van Bergette kasteel. De site is bewoond sinds de revolutie, maar op het moment, een boerderij die op deze site te staan ​​. De aanleg van de spoorlijn in de jaren 1850 geholpen om de vallei te passen en maakte het meer toegankelijk. De imposante woning, die kan worden gezien op een aantal oude postkaarten, werd gebouwd rond het einde van de 19e eeuw. Op het moment, het kasteel gedomineerd een park leidt naar de oevers van de Marne. In de jaren 1920 - jaren 1930, een coöperatie, met nauwe banden met de communistische partij, bood werknemers en hun gezinnen de kans om te genieten van het platteland tegen lage prijzen. De site was op zijn hoogtepunt toen betaalde vakantie in 1936 werden geïntroduceerd Het pand werd verbeterd met de toevoeging van een tuin, in stand gehouden door verschillende generaties van tuinders. Een artikel in de krant Humanite in 1926 wordt verwezen naar " twee parken met een overvloed van kastanjebomen, populieren, linden, dennen en andere, zeldzamere, bomen ". Vandaag zijn er nog tekenen sierbomen die nu deel uitmaken van de omringende woestijn. Het lot van het landgoed veranderde drastisch in de Tweede Wereldoorlog, toen het hoofdgebouw werd geplunderd en verwoest. Later is het gebied aan de oevers van de Marne werd gescheiden van de woning en is opgesteld gekweekt tot voor kort.
• Lay-out en het beheer : Verbinding tussen een verscheidenheid aan natuurlijke omgevingen : Het veranderen van de topografie en de verscheidenheid van de natuurlijke omgeving waar de mens veel markeringen ( ruïnes, weg, spoorlijn ) hebben verlaten maakt een bezoek aan de site een rijke en delicate ervaring. De werken uitgevoerd door de faculteitsraad uitgevoerd biedt toegang tussen de oevers van de Marne en de beboste hellingen via een netwerk van wandelpaden aangepast aan de ecologische kenmerken van de ENS. De meest interessante natuurgebieden zijn gelegen op de beboste hellingen met in het bijzonder de aanwezigheid van enkele uitzonderlijke kevers die in het dode hout leeft, en nesten van roofvogels ( buizerds en sperwers ). Daarom heeft de beboste hellingen zeer weinig werken hebben ondergaan om ervoor te zorgen dat de aanwezigheid van de mens is zeer discreet. De ruïnes zijn te instabiel om te worden benaderd en zijn volledig omheind, maar ze is te bewonderen vanuit een zijpad. Alleen de holtes waar vleermuizen zijn bevestigd om vandalisme te voorkomen en de aanwezigheid van deze dieren te bevorderen. De bodem van de vallei biedt een rijke keuze aan planten en dieren leven, maar de werken hebben bijgedragen aan het ecologische potentieel van het gebied te verbeteren. Rond de spoorlijn, is een weiland ingezaaid en omheind voor begrazing. Het planten van bomen en hagen is gericht op de landelijke sfeer die kan worden gezien op oude ansichtkaarten recreëren. De oevers van de Marne zal bloeien in de tijd. Een boomgaard bestaande uit vijf soorten perenbomen geplant in 2012 op de grote weide met de steun van de Vereniging les Croqueurs de Pommes en de schoolkinderen van Limon School in La Ferté-sous-Jouarre. De oude rassen gekozen zorgen voor het behoud van de het landelijke erfgoed. De boomgaarden zijn ook van groot belang in termen van hun biodiversiteit, omdat, als ze groeien, ze bieden een thuis voor vele planten-en diersoorten.
• Biodiversiteit : Vleermuizen : Onbekend en onbemind, vleermuizen zijn niettemin fascinerende dieren. Met zes verschillende soorten geïdentificeerd in 2010, de Bergette Forest ENS is van groot belang voor bat -specialisten. De site biedt een gevarieerd jachtgebieden en / of foerageergebieden die deze kleine zoogdieren liefde. Het is mogelijk om de vleermuissoorten die in ENS in drie categorieën indelen : Soorten die leven meestal in de buurt van stedelijke gebieden : de Gewone Dwergvleermuis en de Laatvlieger bat ; bossoorten het gemeenschappelijk rosse en de Kleine rosse ; aquatische soorten, met inbegrip van de watervleermuis. De bakkebaarden vleermuis ( Myotis mystacinus - Kuhl, 1817 ) is ook gespot op de site. Deze kleine vleermuis meten tussen 19 en 22,5 cm en een gewicht van 4-8 g is gezien winterslaap en vliegen dankzij de ultrasone golven het uitzendt. De levenscyclus van de bakkebaarden vleermuis is vergelijkbaar met die van andere Europese insectenetende vleermuizen. Haar jaarlijkse cyclus bestaat uit twee grote contrasterende periodes. In de winter, de afwezigheid van prooi krachten aan inactief tot het voorjaar in koude en vochtige grotten blijven. Van de lente tot de herfst, de bakkebaarden vleermuis is actief : het verandert foerageergebieden en zelfs geografische gebieden, soms over meerdere tientallen kilometers. Hij vestigt zich in de gespleten delen van gebouwen, bruggen en de holten van oude boomstammen. De bakkebaarden vleermuis voedt zich met vliegende insecten ( muggen, tipula - in de volksmond " Daddy Long Legs " en vlinders ). Zijn jachtterrein is zeer gevarieerd, gaande van stedelijke gebieden tot bossen en met parken en tuinen. De ENS biedt een veelheid van zones om ontdekt te worden voor deze soort : oude park van het kasteel, de rand van de bossen, de oevers van de Marne, de kant van de spoorlijn, ruïnes en huizen. Dieren bedreigd : Een van de belangrijkste bedreigingen is het verdwijnen van hun foerageergebieden, met name die welke worden gebruikt voor de fokkerij, ook in onze huizen. In de zomer en de winter, moeten de sites bezet niet gestoord worden. Vleermuizen zijn erg verlegen. In de zomer kunnen ze hun nesten verlaten en afzien van hun jonge hetgeen betekende dat de hele kolonie in gevaar. In de winter, kan een bezoek aan holtes opvang slapende vleermuizen ze wakker te maken en ervoor zorgen dat de overconsumptie van calorieën die fataal voor hen kan zijn.