De Bourgondische slak, ook wel "Grote Witte" of "Wijnslak", is een gerecht dat eigenlijk altijd al bestaan heeft. Want er zijn slakkenhuizen gevonden in meerdere prehistorische grotten. De beroemde, en enige echte Bourgondische slak is de Helix Pomatia. Deze buikpotige heeft een grijsbruine lichaamskleur, en een lichtbruin huisje. Het vlees is licht, mals maar ook stevig; vertoeft het liefst in een vochtige omgeving, in kreupelbossen, graslanden en wijngaarden. Het rapen van Bourgondische slakken is tegenwoordig aan banden gelegd, om ze te beschermen. Zo mogen ze niet geraapt worden wanneer ze een diameter van minder dan 3 centimeter hebben, en tijdens de voortplantingsperiode, die loopt van 1 april tot 30 juni. Tegenwoordig wordt een groot deel van de slakken geïmporteerd, maar de Bourgondische slakkenkwekers zetten de traditie voort.
Iconisch gerecht uit de Franse keuken, waarvan het traditionele recept zoals wij die vandaag kennen zou zijn opgesteld in de 18e eeuw in Bassou, in het departement Yonne. Na ze gekookt te hebben in een goed gekruide court-bouillon, gaan ze terug in hun huisje, en worden vervolgens gevuld met een mengsel van boter, knoflook en peterselie. Dit alles wordt enkele minuten gegratineerd in de oven, tot de boter gaat borrelen.
Elk jaar in februari wordt de Bourgondische slak gevierd tijdens het slakkenfeest (fête de l'escargot) dat een weekend duurt en plaats vindt in Chevigny-Saint-Sauveur in Côte-d'Or. Op programma, kermis, activiteiten en proeverijen!